12 Eylül 2010 Pazar

Tanrının Gözleri

Herkes bozguna uğramış sanki... Herkes güçsüz, isteksiz... Ben heyecanlı ama korkak... Yeni kaybedişlerin peşinde sağa sola savurmuşum kendimi. Bir yerlerim eksilmiş, kanamışım. bağırmaya cesaret edememişim hiç, hep susup anlamalarını beklemişim. Arada fısıldamışım usulca, duymuşlar ama anlamamazlıktan gelmişler... Yalnız bırakmayı, yalnız kalmayı yeğlemişler... Yalnız kalmayı, yalnız bırakmayı yeğlemişim... Çok yalan söylemişim hayatta, kimsenin bilmediği çok şey hissetmişim. Bir gözlerim bilmiş olan biteni bir onlar hissetmiş benimle birlikte... Benimle ağlamış benimle acımış canları... Gözlerim, özgürlüğüme açılan kapılarım... Gözlerim tanrının gözleri...

1 yorum:

hevihej dedi ki...

bir gözlük eksikti camları mavi olan gözümde.. bakar da göremezmişim bakarlarda göremezlermiş sonsuzluklara uzanan mutlulukları..