18 Şubat 2012 Cumartesi

Gemi

bir şehrin sana verecek bir şeyi kalmadığında, demir alma vakti gelmiştir. bütün yolcuların indirildiğine inanmıştır şehir, belki de inenlerin yerlerine kimsecikleri bindirmemiştir korkudan. kalkma vakti geldiğinde, habersiz sessizce gidilmelidir. geri dönüşü olmayan bir okyanusa yeni limanlara varılmalıdır. o şehirden kalma 3-5 yolcuyu da terk etmelisindir yeni şehirlere... kalan herşeyi silmek için dökülen gözyaşlarıyla okyanusunu büyütmeli, gövdeni güçlendirmelisindir. bir gemi her daim tek başına yol almalıdır, belki arada bir martı eşlik eder ya da bir balık.. hiçbirini yolundan döndürüp kendi rotana katmadan, hayatlarınızın kesiştiği bölümünde güzel bir an'ı paylaşarak yol almalısındır... ve hiçbir şehre benimle gel diyemezsin... şehir yerinde durur, gemi yol alır... kimi zaman kendini gemi sanan şehirlerle karşılaşırsan, sakın şaşırma... sadece git, kimsessizce...