13 Ağustos 2017 Pazar

Kuş

Yerin dibine doğru buharlaşıyorum. Bu ağır ruh halinin altında ezilip asla eski haline gelemeyecek kağıttan kuşlar gibiyim. Buruş buruş oldum, dengemi kaybettim ve artık güzel görünmüyorum. Kimsenin hayatına hediye olamam... Aşık bir adam beni sevdiğine uzatamaz gülen gözleri, terlemiş elleriyle... Ancak bir balkondan asfalta savrulan bir çöp parçası gibi görünürüm bu hayatta. Üstümden arabalar geçer, egzoz kokuları siner üstüme ve ben asla ulaşmam gereken yere ulaşamam.

Kimse üstüme mektup yazıp özenle zarfa koyup bilinmeyen bir ülkenin bahçesi çiçekli evine postalamaz beni. Zaten gerçek bir kuş bile değildim, sadece bir kağıt parçasıydım ve beni kuş şeklinde katlayıp özgür olduğuma inandırdılar. Şimdiyse eski halime döndüm sadece dünyanın kirine bulanmış ve yıpranmış haldeyim.

Bunca acının ortasında nasıl herkes mutlu?