Kış

ve aşk hayal değil de gerçek olduğunda bir gün

ben herşeyi geride bırakıp ayaklarımı sürüyerek,
deniz kokusunu çekerek içime
sessiz,
kırgın,
yorgun,
gideceğim
asla pişman olmadan
ömür boyu olduğum gibi; yalnız...

çok kışlar geçti
ama bu en son kış ömrümün geri kalanına hükmeden
daha hiç yaz gelmemişken
sonsuz bir kışın ortasında saplanıp kalmışken ben
soracağım sana sitemsiz,

ey aşk niye bu kadar geç kaldın...